Τα ΜΑΤ προκάλεσαν τα επεισόδια και ματοκύλισαν την πορεία του Πολυτεχνείου.
Εκτός των άλλων σήμερα 17 Νοεμβρίου 2006 είχαμε και πολύωρη παραβίαση του ασύλου-η οποία όμως πέρασε στα ψιλά- από ένστολους που είχαν στρατοπεδεύσει στα προπύλαια.
Ο συνολικός αριθμός των προσαχθέντων ανέρχεται στους 125.
Από αυτούς οι 48 προσήχθησαν πριν ξεκινήσει η πορεία του πολυτεχνείου στους γύρω δρόμους περιμετρικά και οι υπόλοιποι από τη Ρηγίλλης και το Χίλτον.
Μέχρι τώρα που γράφεται το κείμενο, δύο θεωρούνται συλληφθέντες και έχουν απαγγελθεί κατηγορίες (νεότερη δημοσίευση αναφέρει 9) ενώ υπάρχουν-επίσημα- δύο τραυματίες εκ των οποίων ο ένας σοβαρά και νοσηλεύεται στο ΚΑΤ με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Χτυπήθηκε με καδρόνι και στη συνέχεια με δακρυγόνο (κρότου λάμψης)
Στο Χίλτον όμως οι ένστολοι δολοφόνοι φαίνεται ότι δεν είχαν ικανοποιηθεί και… χτύπησαν για μια ακόμη φορά την πορεία…
Κύκλωσαν τον κόσμο και επιτέθηκαν μανιασμένα και σαν δαιμονισμένοι… ψεκάζοντας, κυνηγώντας χτυπώντας με γκλοπ κλοτσώντας και σέρνοντας από τα μαλλιά οποιον/α έπιαναν.
Άρπαξαν ανθρώπους και τους χτυπούσαν τέσσερις και πέντε μαζί ενώ στις κλοτσιές συνέδραμαν και άλλοι συνάδελφοι τους τι σύμπτωση και σε αυτές τις βιαιότητες οι πιο θερμόαιμοι ήταν οι «ψεκαστές» Ένας από αυτούς επιτέθηκε με κλοτσιές στο κεφάλι σε έναν ήδη χτυπημένο νερό που ήταν πεσμένος στο δρόμο μπροστά στο πεζοδρόμιο του Χιλτον.
Τα ίδια γινόντουσαν σε όλο το δρόμο. Ομάδες κρανοφόρων να περνούν χειροπέδες σε ξαπλωμένους να τους χτυπούν και να τους σέρνουν προς την είσοδο του ξενοδοχείου.
Κατηγορηματική εντολή … «χτυπάτε τους στα κεφάλια»
Μια ομάδα από περίπου 20 αγόρια και κορίτσια νεαρής ηλικίας μεταφέρθηκαν από τους Ματάδες κυριολεκτικά σέρνοντας στο διάζωμα με το γκαζόν απέναντι από το Χιλτον.
Με εμφανή τα σημάδια από τον προηγούμενο ξυλοδαρμό, τα παιδιά δεχόντουσαν χτυπήματα και τραβήγματα ενώ τους είχαν περάσει χειροπέδες και τους ειχαν καθιστούς στο χώμα.
Έναν άλλο νεαρό με τα χέρια πισθάγκωνα δεμένα τον τράβαγαν και τον γυρνούσαν δεξιά και αριστερά πάνω στο χώμα και του έκαναν σωματικό ελεγχο.
Παρά το γεγονός ότι υπήρχαν δεκάδες φωτορεπόρτερ κάμεραμαν και δημοσιογράφοι οι μπάτσοι χτυπούσαν ανηλεώς… τους συλληφθέντες στο κεφάλι, με γκλοπ γονατιές και κλοτσιές.
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=605723
Στη θεσσαλονίκη ξυλοκοπήθηκε άγρια φοιτητής από αστυνομικούς
το Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών γνωμοδότησε -μοιράζοντας βαριές καμπάνες στους νεαρούς που συνελήφθησαν στην πορεία του Πολυτεχνείου- ότι στην παραπάνω διάταξη εμπίπτουν και άλλα αντικείμενα: σπρέι για γκράφιτι, πολυσουγιάδες, μεταλλικές λάμες, ένα ζευγάρι γάντια, ζώνες με ασημένιες μπίλιες και αλυσίδες που φοριούνται στη μέση.
Το διά ταύτα της απόφασης ήταν σαφές: «Κηρύσσονται ένοχοι γιατί τα μαχαίρια και άλλα αντικείμενα κοινής χρήσης, όταν βρίσκονται σε σημεία συμπλοκών, εμπίπτουν και αυτά στις διατάξεις περί όπλων».
Ετσι, ύστερα από 4ωρη ακροαματική διαδικασία, το δικαστήριο καταδίκασε χωρίς κανένα ελαφρυντικό:
* Μια 18χρονη κοπέλα κι έναν 43χρονο δημόσιο υπάλληλο σε φυλάκιση 20 μηνών και χρηματική ποινή 500 ευρώ, γιατί η μεν πρώτη έφερε πάνω της ένα κλομπ και στον υπάλληλο γιατί κατείχε ένα στιλέτο (είχα φοβίες, υποστήριξε).
* Εναν σπουδαστή κι έναν νεαρό εργαζόμενο σε φυλάκιση 15 μηνών και χρηματική ποινή 500 ευρώ. Ο μεν πρώτος κατείχε ένα σπρέι ζωγραφικής (!), ένα ζευγάρι γάντια, μια αλυσίδα περασμένη στη ζώνη (χέβι μέταλ) κι ένα πλαστικό κοπίδι που «χρησιμοποιώ γιατί με αυτό κόβω κομμάτια χαρτιού όταν ζωγραφίζω» (όπως επιβεβαίωσε και ο καθηγητής του). Οσο για την παλαιστινιακή μαντίλα που επίσης είχε πάνω του, σύμφωνα με τη διατύπωση του προέδρου, τελικά δεν συνιστά ποινικό αδίκημα. Ο 20χρονος εργαζόμενος είχε ως ενοχοποιητικό στοιχείο την αλυσίδα (μεγάλου μήκους) που κρεμόταν από το λαιμό του. Είχε αποκαλύψει (μάταια, όπως φάνηκε) στο δικαστήριο ότι προσήχθη στην Ασφάλεια το μεσημέρι και αφέθηκε ελεύθερος στις 5 το απόγευμα. «Φεύγοντας από τη ΓΑΔΑ, με συνέλαβαν για την αλυσίδα. Μα οι άλλοι με άφησαν, τους είπα. Δεν πειράζει, μου απάντησαν».
* Δύο άλλους νεαρούς που κατηγορούνταν ότι κρατώντας καδρόνια επιχείρησαν να χτυπήσουν αστυνομικούς και τους εξύβρισαν καταδικάστηκαν ο ένας σε φυλάκιση 12 μηνών και ο άλλος 16 μηνών.
**Οσο για τον νεαρό που κατηγορείται ότι επιχείρησε να απελευθερώσει δύο προσαχθέντες στην Ασφάλεια σπρώχνοντάς τους, καταδικάστηκε για απρόσφορη απόπειρα απελευθέρωσης κρατουμένων σε φυλάκιση 5 μηνών.
Ολοι οι νεαροί άσκησαν έφεση και αφέθηκαν ελεύθεροι, ενώ η απόφαση έγινε δεκτή με συνθήματα διαμαρτυρίας φίλων των κατηγορουμένων. Η εισαγγελέας της έδρας, έχοντας απέναντί της νεαρά παιδιά, είχε ζητήσει την επιβολή ποινών άνευ επιείκειας προτείνοντας ενοχή για όλους, αφού «πρέπει η απόφαση να είναι αποτρεπτική για αυτούς και προληπτική για άλλους που θέλουν να κάνουν τα ίδια». Η συνέχεια βέβαια ήταν καλύτερη, αφού -κατά την εισαγγελέα- σκοπός της δικαιοσύνης «είναι να διαφυλάττει την κοινή ειρήνη και την ασφάλεια των αστυνομικών». Και για να αντιπαρέλθει στις αιτιάσεις μερικών κατηγορουμένων ότι φορούσαν μαντίλια που έκρυβαν τα πρόσωπά τους γιατί έπεφταν χημικά, έστειλε και ένα κοινωνικό μήνυμα:
«Αν δεν αντέχετε τα δακρυγόνα, να μην πηγαίνετε στις πορείες».
Κατά τις καταθέσεις των 9 αστυνομικών μαρτύρων (που ο καθένας αναγνώρισε και έναν κατηγορούμενο), μάθαμε όμως κι άλλα πράγματα:
- Οτι ένας κατηγορούμενος «επιτίθετο με ένα καδρόνι στους αστυνομικούς οπισθοχορώντας» (!).
- Οτι ανάμεσα σε πλήθος 400 ατόμων είχαν ξεχωρίσει έναν συγκεκριμένο που έβριζε διαρκώς και αργότερα τον έπιασαν -τυχαία προφανώς- «με ένα καδρόνι».
Και στην απορία του προέδρου του δικαστηρίου «τόσα χρόνια στην Αθήνα, πρώτη φορά σας βλέπω τόσο οργανωμένους, κάθε αστυνομικός καταθέτει για έναν κατηγορούμενο», ο αστυνομικός των ΜΑΤ ήταν αφοπλιστικός: «Μετά από τόσα χρόνια, μάθαμε...».
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΤΗ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 21/11/2006
ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΣ
Συμμετοχή κρατικών αρχών στην πρόκληση των επεισοδίων
Του Ν.Ι. ΜΑΡΓΑΡΗ*
Το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου 2006 η πανεπιστημιακή κοινότητα του ΑΠΘ κατήγαγε θρίαμβο, κατατροπώνοντας τις κρατικές και παρακρατικές δυνάμεις βίας.
Το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου 2006, η πανεπιστημιακή κοινότητα του ΑΠΘ, προεξάρχοντος του πρυτάνεως, εμπόδισε αποτελεσματικά τη σύληση του ακαδημαϊκού ασύλου από τους «αγανακτισμένους πολίτες» και προστάτευσε εξίσου αποτελεσματικά την αξιοπρέπειά της και την περιουσία της.
Τα ψέματα πλέον τελείωσαν. Μάρτυρες των επεισοδίων δεν ήταν μόνο φοιτητές, αλλά ο πρύτανης, οι αντιπρυτάνεις, οι συγκλητικοί καθηγητές, πληθώρα καθηγητών και διοικητικών υπαλλήλων. Και όλοι αυτοί δεν είναι πλέον εύκολο να διαψευστούν.
Υπήρξα μάρτυρας των επεισοδίων στη Σχολή Θετικών Επιστημών. Μια ομάδα περίπου εκατό «αγανακτισμένων πολιτών» είχε συγκεντρωθεί στη διασταύρωση της Αγίου Δημητρίου με το δρόμο που οδηγεί στα Κάστρα. Οι φοιτητές έλεγαν ότι ήταν μέλη της Χρυσής Αυγής, αλλά εμένα μου φάνηκαν διαφορετικοί. Επισημαίνω ότι οι «αγανακτισμένοι» δεν ήταν κουκουλοφόροι. Ηταν κοντοκουρεμένοι, καλοξυρισμένοι και γενικά ευπαρουσίαστοι.
Σαν παλιοί γνώριμοι
Οι εν λόγω κύριοι βρίσκονταν πλάι πλάι, σαν παλαιοί γνώριμοι, με τα ΜΑΤ που είχαν παραταχθεί στο οδόστρωμα στη συμβολή της Αγίου Δημητρίου με την Κασσάνδρου. Από εκεί προκαλούσαν διαρκώς τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, που βρίσκονταν στο οδόστρωμα της Πανεπιστημίου και στον προαύλιο χώρο της Σχολής Θετικών Επιστημών, πετώντας διάφορα αντικείμενα, βρίζοντας και ασχημονώντας.
Τα οιονεί αστυνομικά όργανα, που ήταν δίπλα τους, ουδέν έπρατταν για να τους απομακρύνουν. Παρέμεναν στη θέση τους, ενώ, αν ήταν όντως όργανα της τάξεως, έπρεπε να τοποθετηθούν ανάμεσα στους προβοκάτορες και στα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας και όφειλαν να απωθήσουν ή καλύτερα να συλλάβουν τους πρώτους.
Κατά τις 9 μ.μ. οι «αγανακτισμένοι» επιχειρούν επίθεση μικρής κλίμακας και φτάνουν μέχρι τη συμβολή της Αγίου Δημητρίου με την Πανεπιστημίου, όπως φαίνεται στο χάρτη Νο1 που επισυνάπτεται. Ο όγκος των πανεπιστημιακών, που παρέμειναν στις θέσεις τους, φαίνεται ότι απέτρεψε την κλιμάκωση της επίθεσης. Ας σημειωθεί ότι η επίθεση συνοδεύτηκε με την εκτόξευση δακρυγόνων -από ποιους άραγε;- στις τάξεις των πανεπιστημιακών, χωρίς αποχρώντα λόγο.
Από τη νέα τους θέση οι προβοκάτορες έγιναν περισσότερο προκλητικοί. Τα αντικείμενα που πετούσαν μπορούσαν πλέον να προκαλέσουν σημαντικές βλάβες. Η δράση τους είχε πια καταστεί επικίνδυνη και έπρεπε να είχε προκαλέσει την επέμβαση της Αστυνομίας. Ομως, η Αστυνομία ουδέν έπραξε.
Το να ανέχεσαι κάποιους φουκαράδες αλήτες να ασχημονούν δεν είναι ό,τι καλύτερο, και γι' αυτό εμείς αρχίσαμε σιγά σιγά να αποχωρούμε οργανωμένα. Ομως, μόλις οι προβοκάτορες κατάλαβαν τις προθέσεις μας, εξαπέλυσαν επίθεση μεγάλης κλίμακας και έφτασαν μέχρι τον περίβολο του πανεπιστημίου. Την έναρξη της επίθεσης σήμανε η μαζική ρίψη δακρυγόνων εντός του πανεπιστημιακού χώρου και μάλιστα πίσω από τις τάξεις μας, όπως φαίνεται στο χάρτη Νο2. Αυτό αποδεικνύει σχεδιασμό και συντονισμό ενεργειών με τα ΜΑΤ. Εκτός κι αν δεχθούμε ότι οι «αγανακτισμένοι πολίτες» διαθέτουν πλέον και δακρυγόνα.
Αυστηρή εντολή
Ομως, αυτό που με κάνει να πιστεύω ακράδαντα ότι οι «αγανακτισμένοι πολίτες» δεν ήταν απλοί προβοκάτορες, είναι ο αυτόματος τρόπος με τον οποίο σταμάτησαν μπροστά στον περίβολο του πανεπιστημίου. Ηταν σαν να εκτέλεσαν αυστηρή εντολή καλά εκπαιδευμένα άτομα.
Το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου 2006 κατέστη ολοφάνερη η συμμετοχή κρατικών αρχών στην πρόκληση και στην ανοχή των επεισοδίων. Και από αυτή τη θέση καταγγέλλω τον αρμόδιο εισαγγελέα και τον αστυνομικό διευθυντή Θεσσαλονίκης για παράβαση καθήκοντος, τουλάχιστον.
Οχι εφησυχασμός
Το γεγονός ότι τα επεισόδια ήταν περιορισμένα δεν πρέπει να μας εφησυχάζει. Η στάση της πανεπιστημιακής κοινότητας δεν ήταν η αναμενόμενη και ξάφνιασε. Στο εξής ελλοχεύει ο κίνδυνος αυτή η στάση να λαμβάνεται υπόψη στο σχεδιασμό.
Επίσης, αλγεινή εντύπωση προκαλεί και η στάση των δημοσιογράφων. Μέχρι τώρα από ελάχιστους ειπώθηκαν κολακευτικά σχόλια για τον περιορισμό της έκτασης των γεγονότων που κατόρθωσε η παρέμβαση των πανεπιστημιακών, ενώ δημοσιογράφοι και πολιτικοί εξακολουθούσαν στη ΝΕΤ να ομιλούν για την κατάργηση του ασύλου. Ακόμη κανείς δημοσιογράφος δεν «πρόσεξε» και, όπως είναι επόμενο, δεν σχολίασε τη νεκρανάσταση των αλήστου μνήμης «αγανακτισμένων πολιτών».
* Πρόεδρος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΑΠΘ.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 21/11/2006
No comments:
Post a Comment