Ακουσιος εγκλεισμός με χουντικό νόμο!

Με αναδιατύπωση του χουντικού νόμου 104/73 ο εισαγγελέας στα Τρίκαλα διέταξε τον ακούσιο εγκλεισμό συμπολίτη μας μετά από καταγγελία γειτόνων που τον κατηγορούν για αντικοινωνική συμπεριφορά.

Σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο 2071 / 1992 περί ακούσιας νοσηλείας , δηλαδή τον εγκλεισμό κάποιου σε ψυχιατρική κλινική οι προυποθέσεις είναι:

α. Ο ασθενής να πάσχει από ψυχική διαταραχή.
β. Να μην είναι ικανός να κρίνει για το συμφέρον της υγείας του.
γ. Η έλλειψη νοσηλείας να έχει ως συνέπεια είτε να επιδεινωθεί η κατάσταση της υγείας του, ή Η νοσηλεία ασθενή που πάσχει από ψυχική διαταραχή να είναι απαραίτητη για να αποτραπούν πράξεις βίας κατά του ίδιου ή τρίτου.

Η αδυναμία ή η άρνηση προσώπου να προσαρμόζεται στις κοινωνικές ή ηθικές ή πολιτικές αξίες, που φαίνεται να επικρατούν στην κοινωνία, δεν αποτελεί καθ' αυτή ψυχική διαταραχή.

Την ακούσια νοσηλεία του φερομένου στην αίτηση ως ασθενή, μπορούν να ζητήσουν ο σύζυγός του ή συγγενής σε ευθεία γραμμή απεριόριστα ή συγγενής εκ πλαγίου μέχρι και το δεύτερο βαθμό ή όποιος έχει την επιμέλεια του προσώπου του ή ο επίτροπος του δικαστικά απαγορευμένου.

Εάν δεν υπάρχει κανένα από τα πρόσωπα αυτά, σε επείγουσα περίπτωση, την ακούσια νοσηλεία μπορεί να ζητήσει και αυτεπάγγελτα ο εισαγγελέας πρωτοδικών του τόπου κατοικίας ή διαμονής του ασθενή.

Στα Τρίκαλα φαίνεται όμως ότι ισχύει ο νόμος της Χούντας γιατί ο εισαγγελέας διέταξε τη σύλληψη το Κ.Μ. σύμφωνα με τις καταγγελίες γειτόνων που και αυτές όμως πουθενά δεν αναφέρουν το Κ.Μ σαν επικίδυνο, αλλά τον περιγράφουν ως αντικοινωνικό.

Αρχικά οι γνωματεύσεις των ψυχιάτρων δεν συμφωνούν και έτσι δεν επιτυγχάνεται ο έγκλεισμός του, στη συνέχεια και μετά από επανεξέταση του φερόμενου ως ασθενούς οι γνωματεύσεις συγκλίνουν και τον κρίνουν επικίδυνο και ότι χρήζει ακούσιας νοσηλείας αν και το συγγενικό του περιβάλον δεν έχει ζητήσει τον εγκλεισμό του.

Ο Κ.Μ στις 21/12/07 μεταφέρθηκε με χειροπέδες στους ψυχιάτρους με εντολή εισαγγελέα που αναδιατυπώνει το νόμο 104/73 και στη πρώτη εντολή του ζητά να εξεταστεί ως επικίνδυνος, στη συνέχεια αφήνεται ελεύθερος, οι γονείς του δεν καλούνται σε συνεδρία απο τους ψυχιατρους που τον εξέτασαν.

Συμφωνα με τον ισχυοντα νομο πρεπει να εξασφαλιστει η μεταφορα προς εξέταση σε συνθηκες που δεν θα προσβαλλουν τη προσωπικοτητα του

"Η μεταφορά του διενεργείται υπό συνθήκες που εξασφαλίζουν το σεβασμό στην προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια του ασθενή".

Ο Κ.Μ. προσάγεται για συνεδρία σε ιδιωτικούς ψυχίατρους όπου εκεί οι συνοδεύοντες αστυνομικοί παρεμβαίνουν κατά την δική τους κρίση.

Το συγγενικό του περιβάλλον καταγγέλει ότι έγινε, χωρίς να γνωρίζει τον Κ.Μ. και παρέμβαση υψηλού πολιτικού προσώπου της περιοχής στο γραφείο του οποίου εργάζεται συγγενής των καταγγελόντων. Με αυτό τον τρόπο η μια ιατρική γνωμάτευση άλλαξε ριζικά μέσα σε μόλις τρεις μέρες.

Τη Δευτέρα παραμονή των Χριστουγέννων εκδίδεται νεα εντολή για την Αστυνομία για ακούσιο εγκλεισμό απο τον εισαγγελέα, ενώ ειχε αφεθεί ελευθερος.

Με αίτηση τους οι γονεις στις 27/12/2007 δηλώνουν ότι ουδέποτε ζητήθηκε από τους ίδιους ο εγκλεισμός του.


Αν κι έχουν περάσει ήδη δέκα μέρες, ο εισαγγελέας δεν έχει στείλει ακόμα την υπόθεση στο Πρωτοδικείο να εκδικαστεί, όπως ορίζει ο νόμος:


"Σε τρεις ημέρες από τότε που ο εισαγγελέας πρωτοδικών διέταξε τη μεταφορά του ασθενή, επιμελούμενος άμα για τη μεταφορά του στο πολυμελές πρωτοδικείο, ο ίδιος με αίτησή του ζητεί να επιληφθεί το πολυμελές πρωτοδικείο στο οποίο υπηρετεί, που συνεδριάζει μέσα σε 10 ημέρες κατά την κρίση του, "κεκλεισμένων των θυρών", ώστε να προστατεύεται η ιδιωτική ζωή του ασθενή. Στη συνεδρίαση καλείται πριν από 48 ώρες και ο ασθενής, ο οποίος δικαιούται να παραστεί με δικηγόρο και με ψυχίατρο ως τεχνικό σύμβουλο. Σε περίπτωση επικινδυνότητας του φερόμενου ως ασθενή οι ανωτέρω προθεσμίες δύναται να συντμηθούν." με αποτέλεσμα η διοικητική πράξη


Ο νόμος 2071/92 συντάχθηκε με σκοπό να προστατεύσει τα δικαιώματα των ασθενών, αλλά και να μειώσει τα κρούσματα εγκλεισμών για λόγους άσχετους με τη προστασία των ασθενών. Όπως φαίνεται όμως οι ακούσιοι εγκλεισμοί σε βάρος συμπολιτών μας επιτύγχάνονται με αναδιατύπωση του χουντικού νόμου και για λόγους αλλοτριους με όσα ορίζει η νομοθεσία. Όπως προκύπτει από την ετήσια έκθεση του ΠΑΣΟΚ για το 2006 "Η ακούσια νοσηλεία από έσχατο μέτρο να έχει γίνει κοινή πρακτική και μάλιστα σε συνθήκες καταστρατήγησης των εγγυήσεων για τους ασθενείς (μέσα στο 2005 από τις 1.634 εισαγωγές για νοσηλεία στο Δαφνί οι 1.034 ήταν ακούσιες νοσηλείες, σύμφωνα με το Διοικητή του Νοσοκομείου"



από τον Ριζοσπάστη 23/5/2007


"-Το φαινόμενο των «νεοχρόνιων ψυχικά ασθενών» - όπως ονομάζονται πια - είναι αποτέλεσμα της ιδιωτικοποίησης, της αποασυλοποίησης και της επιχειρηματικής δραστηριότητας σε αυτόν τον ευαίσθητο χώρο. Οπως κατήγγειλε ( 14.5.2007) το Σωματείο των εργαζομένων στο Δρομοκαΐτειο, αυξήθηκαν κατά 25% οι εισαγωγές στο ψυχιατρείο σε σχέση με τα έτη 2003, 2004 και 2005, επειδή οι ιδιωτικές δομές η μία μετά την άλλη βάζουν λουκέτο, ενώ δεν υπάρχουν οι αντίστοιχες δημόσιες εξωνοσοκομειακές δομές για να φιλοξενηθούν. Ετσι οι «νεοχρόνιοι ασθενείς» εισάγονται ως υπεράριθμοι ή στα τμήματα βραχείας νοσηλείας των ψυχιατρείων ή στα ράντζα των ψυχιατρικών κλινικών στα δημόσια νοσοκομεία ή σε ιδιωτικές κλινικές.
Επιβεβαιώνει ο Συνήγορος του Πολίτη

Το 50% των εισαγωγών στα ψυχιατρεία γίνεται με ακούσια νοσηλεία, σύμφωνα με την έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη. Ελλείψει των αναγκαίων δομών ψυχικής υγείας, συχνά συγγενείς ασθενών με ψυχικά προβλήματα αναγκάζονται να καταφεύγουν στον εγκλεισμό των ψυχικά πασχόντων με εισαγγελική εντολή, προκειμένου να εξασφαλίσουν την εισαγωγή τους σε κάποιο νοσοκομείο ή ψυχιατρική κλινική! «Ετσι εξηγείται γιατί στην Ελλάδα ο ακούσιος εγκλεισμός κινείται μεταξύ του 40-50% των εισαγωγών, ενώ στα κράτη - μέλη της ΕΕ δεν ξεπερνά το 7-8%», αναφέρεται στην έκθεση.

Επίσης σημειώνεται ότι σε ποσοστό 97% η μεταφορά των ασθενών έγινε από την Αστυνομία και όχι από το ΕΚΑΒ, γεγονός που υποδηλώνει την αντιμετώπιση των ψυχικά πασχόντων ως «δυνάμει επικίνδυνων προσώπων» και όχι ως ασθενών.

-"
Δηλαδή από τα παραπάνω αποδεικνύεται ότι σήμερα εφαρμόζεται από τις Αρχές ο χουντικός νόμος περί εγκλεισμού και όχι ο ισχύων 2071/92 για την προστασία των ψυχικά πασχόντων ώστε να αποφεύγονται παράνομοι εγκλεισμοί για αλλότριους σκοπούς όπως συνέβη Χριστουγεννιάτικα στην ιδιαίτερη πατρίδα του υπουργού Δικαιοσύνης στα Τρίκαλα.



Σπύρος Καλογερόπουλος

Ελένη Γκίκα

Μέλη της πρωτοβουλίας γονιών ενάντια στη καταστολή