Ένα μαχαίρι..
να ζεις όρθιος
Δεν είμαι φοιτητής, είμαι μισθωτός, πάνω απο 50, μπαμπας δύο παιδιών και εντελώς ανένταχτος αριστερός. Δεν ξέρω πως θα τα πάρετε αυτά που γράφω αλλά δεν με νοιάζει γιατί είναι έντιμα γραμμένα.
Το κείμενο της Τούλας με μαχαίρωσε στα σωθικά και με έστειλε πίσω, πίσω, πίσω στο 73..
Έχεις πολλά να δείς, να ζήσεις και να κάνεις ακόμα, ένα πράγμα μην κάνεις εσύ και όσοι νοιώθουν σαν και σένα, που είσαστε ότι καλύτερο υπάρχει αυτή την στιγμή σε αυτό τον βόθρο που λέγεται ελληνική κοινωνία, μην αφήσετε τα όποια ξεπουλήματα, τις όποιες απογοητεύσεις σας, να σας οδηγήσουν στον μαρασμό, στην παθητικότητα, στον ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟ...
Οι οργανώσεις έρχονται και παρέρχονται, οι "ηγέτες" έρχονται και παρέρχονται αυτό που παραμένει είναι οι αξίες για τις οποίες αξίζει κανείς να ζεί και εάν χρειαστεί και να πεθάνει.
Κρατήστε μέσα σας άσβηστες τις πρωταρχικές αξίες που σας οδήγησαν στο σημερινό δρόμο του αγώνα. Τίποτα άλλο.
.............................................
Μην τους αφήσετε να σας πουλήσουν
κι άλλος γονιός
Μην τους αφήσετε να σας πουλήσουν! Συνεχίστε ! Δεν σας μεγαλώσαμε για να σας μασήσουν και να σας φτύσουν!
Με εμάς ίσως κάτι να κατάφεραν , αλλά μάθαμε, κι αυτή είναι η δική μας παρακαταθήκη για όλους εσάς.
Εχετε κερδίσει τις μάχες, θα κερδίσουμε και το πόλεμο!
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=690267
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment